Mijn woord van het jaar
Aap wat heb je een mooie jongen, zei de advocaat die met zijn duvel in de hand aan het spelen was tijdens elke dageraad. Ik liet mijn beurtbalkje geduldig verder lopen, terwijl ik het bierelfje van dienst aan het begluren was die ochtend. Googelend naar de bijhorende praatgroep om de verleiding te onderdrukken die dag. Voel me net een adoptiekip, waarbij vleesverlaters je spammen om een hobbykip aan te schaffen.
De propaganda van jeneverbranders omringen me met hymnes van waterelfen, die mijn innerlijke dorst kunnen lessen, terwijl de voormiddag in aankomst is. Stellen de tonen van mijn stemmingen de banden bij, met een tsunami van gevoelens nog voordat de klok 12 maal van zich liet horen. Hoewel de ouderen nog steeds aan de toog hangen, waarbij ze hun ‘goede doel gevoel’ invullen bij het aanreiken van een glas babbelwater Ga je al twijfelend chasse patate naar je 2de bidon babbelwater nog voor je het bierelfje sprak die dag.
Opweg naar het comazuipen van die dag, wordt het klimaat met de omgeving minder neutraal. Toen het eindelijk mijn beurt was om het bierelfje aan te spreken, begon deze ineens over een slurptax nog voor ik begon te praten. Voel me net een lokhomo, die enkel maar verleiden mag. Die middag werd toen ook besloten, om de draadloze verbinding tussen mezelf en de bierelf te verbreken.
Ik ging van start om wat minder met de fontein der verderf te swaffelen. En werd het bierelfje tijdens het middagmaal ontvriend en smirt ik nog enkel met haar samen met een vriend, als de avondzon zijn intrede doet
Tijdens het doktersbezoek die middag, kreeg ik te horen dat ik zoiets als de mexicaanse griep had. Vanaf toen had ik een spuugkit nodig bij elk glas babbelwater dat ik trachtte te consumeren. Aangezien het gedoog van de regering op drank, ervoor zorgen kon, dat ik nu al enkele jaren aan het baggeren ben om het bierelfje vaarwel te zeggen.
Gedraag ik me meer en meer als een tentsletje, bij elke nachtwinkel die ik tegenkom. Terwijl zelf de wijn van de pedopriester me niet meer bekoren kon, was de caviapolitie nog niet op post die avond om het bierelfje in te perken. Krijg ik spontaan sletvrees voor elk bierelfje dat ik ontmoeten mag. Verdrink ik in de moestuinsocialisme theorieën van mijn nieuwe hobby. En heb ik enkel nog een flirt marathon met het bierelfje, op de dagen dat de glazenboterhammentax nog eens van toepassing is terwijl ik een kamikazecoalitie met mezelf aan ga.
Ik ging steeds minder en minder naar een project-x-feest in de avond. Zo werd de bangalijst van bierelfjes waarmee ik me tijdens de nacht omringende steeds korter Begon ik steeds meer een berekend risico te nemen op het alcoholverbod. Omdat de frietchinees me niet genoeg bekoren, tijdens het betalen van de miserie tax, die het bierelfje bracht
Elke dag zonder het bierelfje is nu een selfie waard En werd ik een socialbesitas voor mensen die boeken gelezen hebben over het bierellfje
Zo ging het koningslied van de ontnuchtering van start en droom ik nu stiekem ervan om een bitcoinmiljonair te worden met de gespaarde bierkaarten en leeggoed Het bierelfje is nu een demoon geworden met de naam ‘alcoholisme’ bij het slapen gaan.
#krantvandeziel 